دانلود گزارشهای کارآموزی و پروژه دانشجویی

بررسی نقش شخصیت و رفتارهای اخلاقی دبیران معارف اسلامی در الگوپذیری دانش آموزان متوسطه

 فهرست مطالب 
مقدمه
مفهوم علم
معنای عالم
هنر معلمی
لزوم دلسوزی معلم
معلم در سخنان مقام معظم رهبری
طرح درس واجزای آن
معلم،مدیریت کلاس،موانع وراهبردها
عناصر موثر برمدیریت کلاس
رهبردهایی جهت مدیریت موثر در کلاس
اطلاعاتی پیرامون ارتقای مهارت های تدریس
ارتقای شیوه ی تدریس
معرفی برخی از کتاب های سودمند در زمینه ی روش تدریس
تاثیرات نحوه ی برخورد معلم با دانش آموزان
روش های تدریس
چهارویژگی خاص در تعریف تدریس
روش های نوین تدریس
ادغام روش ها، بهترین الگوی آموزشی
بررسی نقش شخصیت ورفتارهای اخلاقی دبیران معارف اسلامی
ضرورت تربیت اخلاقی در اسلام
تربیت الگویی دراسلام واهمیت آن
اهمیت تربیت اخلاقی در مقطع متوسطه
ویژگی های معلمان موفق دینی
نقش معلم در تربیت دینی دانش آموزان
جایگاه ونقش معلم در اسلام
پیشنهاد های کاربردی براساس یافته های پژوهش
نتیجه گیری
منابع
مقدمه :
معلّمی هنر است، هنر آموختن هر آن چه سال ها با سعی و تلاش اندوخته است.
معلّمی عشقی است  الهی و آسمانی است که پروردگارِ مهربان به انسان اعطا کرد تا با همّت بلند خویش روشنائی شب های تارِ جهالت و نادانی باشد.
معلمّی، مهری است که از روز ازل با گل آدمی سرشته شد تا مردم از ظلمات جهل به نور دانایی، رهنمون شوند.
براستی که معلّمی شغل نیست، عشق است.
مفهوم علم
امروزه در زبان پارسی و عربی کلمه «علم» به دو معنای متفاوت بکار برده می شود:
۱-معنای اصلی و نخستین علم، دانستن در برابر ندانستن است. قرآن کریم به این معنا اشاره دارد که  « هل یستوی الذین یعلمون و الذین لا یعلمون» «آیا یکسانند آنان که می دانند و آنان که نمی دانند.» (زمر/ ۹)از این منظر به همه دانستنیها صرف نظر از نوع آنها علم گفته می شود مطابق این معنا، اخلاق، ریاضات، فقه، ‌دستور زبان، مذهب، زیست شناسی و نجوم همه علم اند.
کلمه   Knowledge در انگلیسی وCo   naissance  در فرانسه معادل این معنا علم اند.
۲-کلمه علم در معنای دوم منحصراً به دانستنی هایی اطلاق می شود که بر تجربه مستقیم حسی مبتنی باشند… علم در این جا در برابر همه دانستنیهایی قرار می گیرد که آزمون پذیر نیستند. اخلاق (دانش خوبی ها و بدیها) متافیزیک (دانش احکام و عوارض مطلق هستی) عرفان (تجارب درونی و  شخصی) منطق (ابزار هدایت فکر) فقه، اصول، بلاغت، و … همه بیرون از علم به معنای دوم آن قرارمیگیرندوهمه به این معنا غیر علمی اند کلمه SCIENCE در انگلیسی و فرانسه معادل این معنا علم اند.  دیده می شود که علم در این معنا بخشی ازعلم به معنای اول را تشکیل  می دهد و به سخن دیگر علم تجربی نوعی از انواع دانستنیهای بسیاری است که در اختیار بشر می تواند قرار گیرد. رشد علم به معنای دوم عمدتا از آغاز دوره رنسانس به بعد است در حالیکه علم به معنای مطلق آگاهی (معنای اول) تولدش با تولد بشریت هم آغاز است. آیه قرآنی «خلق الانسان علمه البیان» (خداوند رحمن انسان را آفرید و بیان را به وی تعلیم داد/ رحمن/۴و۳) بهترین موید این معناست.
معنای عالم  باتوجه به دو تعریف از علم
در نگاه اول به علم که نگاه ترکیبی به معرفت است خداوند معلم اول و پیامبر معلم ثانی است چرا که پس از تعلیم آدم توسط خداوند دستور «قال یا آدم اننبئهم باسمائهم» (ای آدم ملائکه را به این اسماء آگاه ساز/ بقره ۳۳) آدم علیه السلام داده شده این بدان جهت است که اساساً هدف آفرینش انسان با علم و معرفت پیوند ناگستنی دارد در بیان رسا و جامع سید شهیدان امام حسین (ع) این معنا به خوبی  روشن  است  که:«ما خلق العباد الا لیعرفوه،‌ فاذا عرفوه عبدوه» (بندگان را نیافرید مگر برای آن که او را بشناسند پس چون او را شناختن عبادتش خواهند کرد.
در این معنا هدف از ارسال معلم ثانی ارائه معرفتی است که انسان بواسطه آن به عبادت  می رسد «هو الذی بعث فی الامیین رسولاً منهم تیلوا علیهم آیاته و یزکیهم و یعلمهم الکتاب  و الحکمه و ان کانوا من قبل لفی ضلال مبین» (اوست خدایی که پیامبر بزرگوار از میان شان  برانگیخت تا بر آنان آیات وحی را تلاوت کند و آنان را پاک سازد و شریعت کتاب و حکمت الهی را بیاموزد که پیش از این همه در ورطة جهالت و گمراهی بودند (جمعه/۲) در این آیه همه علوم ازجمله بیان، اخلاق،‌ تعلیم کتاب و حکمت، برای رهایی از گمراهی  و یافتن راه هدایت (عبادت) توسط پیامبر(ص) معرفی شده است.

(( برای دانلود کلیک کنید ))